ΙΣΤΟΡΙΚΟ:
Το “Κόμμα των Αλεξινόων” ή, απλώς, “Οι Αλεξίνοες” ιδρύθηκε κατά την διάρκεια λειτουργίας την Θεματικής της Πολιτικής στο Σύνταγμα και ανακοινώθηκε με μία δήλωση, εμού του ιδρυτή του.
Η δήλωση έγινε εις την Θεματική της Πολιτικής και επανελήφθη εις την Συνέλευση του Συντάγματος. Έλεγε δε περίπου τα εξής:
“Αφού οι μαμούχαλοι, μέλη των διαφόρων κομμάτων δεν υπερασπίζονται το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης τους, αλλ' ούτε και της έκφρασης των πολιτών, ανεχόμενοι την κατάλυση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι εντός της επικρατείας του ...Χαλιφάτου του Συντάγματος, θα το πράξω εγώ, εκπληρώνοντας ένα ελάχιστο δημοκρατικό (ή, αντιφασιστικό) μου καθήκον. Και, αφού δεν ανήκω σε κάποιο κόμμα ώστε να το υπερασπιστώ, ιδρύω το δικό μου, προσλαμβάνω τον εαυτό μου και τον διορίζω εκπρόσωπό του.
Το κόμμα ονομάζεται “Κόμμα των Αλεξινόων”, ήτοι, των αμυνομένων υπέρ του νοός των.
Όποιος θέλει, ας προσπαθήσει να με εμποδίσει να ομιλώ ως εκπρόσωπος αυτού του κόμματος ή, να με αποβάλει από την πλατεία. Δεν είναι τόσο εύκολο... και, εν τέλει, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να γίνει τέτοιος “τζερτζελές” ο οποίος θα προκαλέσει μεγάλη εντύπωση: Δηλαδή θα εντυπωθεί σε πολλούς η σκέψη πως, εις αυτήν την πλατεία, αποβάλλουν αυτούς οι οποίοι (ισχυρίζονται πως) υπερασπίζονται τον νου τους.”
Το τελευταίο μέρος του κειμένου δείχνει ότι θεωρούσα πως οι φιλότιμοι είναι περισσότεροι από τους δημοκράτες ή, ότι, η αντιδημοκρατικότητα κάποιου, δεν προϋποθέτει και την αφιλοτιμία του. Η θεώρηση αυτή επαληθεύτηκε καθόσον όχι μόνον δεν αυξήθηκαν οι προηγούμενες, (ολίγες, είναι αλήθεια) σχετικές απειλές (“θα σε διώξουμε”) αλλά, εξέλειψαν παντελώς.
Το κόμμα ιδρύθηκε μεν εξ αιτίας του δημοκρατικού μου καθήκοντος αλλά, οι βαθύτεροι λόγοι ήταν αυτοί που γίνονται φανεροί από τον τίτλο του, καθόσον το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στη χώρα μας (και όχι μόνο σ' αυτήν) είναι η χάλαση του νοός από την επίδραση επ' αυτού πολλών και ποικίλων επιθετικών παραγόντων: Τηλεόραση, σχολείο, εκκλησία κτλ κτλ. Περί αυτών θα ομιλήσουμε εν καιρώ...
ΤΟ ΚΟΜΜΑ, ΣΗΜΕΡΑ:
Δοθέντος ότι η προβολή του Κόμματος των Αλεξινόων (ο πληθυντικός είναι παραπειστικός) δεν παρεμποδίζεται, οι αιτίες της μη (εισέτι;) πρόσληψης μελών θα πρέπει να είναι άλλες, όπως:
Α) Δεν υπάρχουν Αλεξίνοες.
Β) Δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται ή/και
Γ) Δεν πείθονται. Το τελευταίο - εάν θέλουμε να μιλήσουμε απεριφράστως - σημαίνει ότι οι (υπαρκτοί) Αλεξίνοες δεν πείθονται ότι, το κόμμα που ίδρυσα εγώ, μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους, ήτοι, τον νου τους. Επ' αυτού, το μόνο που έχω να δηλώσω είναι ότι δεν έχω ...κατοχυρώσει τον τίτλο του κόμματος και ούτε προτίθεμαι να το πράξω. Άρα, όποιος είναι αλεξινοϊκότερος εμού, ας το (επαν)ιδρύσει.
Εν τω μεταξύ πολλοί με ερωτούν σχετικώς προς ...τις αρχές και τις θέσεις του κόμματος, και εξ αυτού πείθομαι ότι, ίσως, η αιτία να είναι η Β, δηλαδή, ότι όλα αυτά, τα σχετικά, δεν είναι επαρκώς γνωστά... Ιδού, λοιπόν, που πρέπει να ανταποκριθώ εις αυτούς που συνηθίζουν να τα παίρνουν όλα στα σοβαρά...
Ανταποκρίνομαι αλλά, δεν μιμούμαι την σοβαρότητά τους:
Λοιπόν, όταν με ερωτούν αν ...έχω να προτείνω κάποια λύση, απαντώ:
“Εγώ, όχι αλλά η Πυθία λέγει:
“Εις οιωνός άριστος, χρήσιν νοός ποιείσθαι”...”.
Εκείνος ο οποίος θα συμφωνήσει, ...απορρίπτεται, ως υποψήφιο μέλος. Διότι, αυτό, το καταφανές δεν (μπορεί να) το λέγει η Πυθία... Απλώς, το προϋποθέτει, προκειμένου να κατανοήσεις τους δυσερμήνευτους χρησμούς της... Όμως, γιατί να μη μιλάει ξεκάθαρα; Τί την είχανε εκεί να τρώει, να πίνει και να μαστουριάζει;;; Και μετά να ...παρλάρει αυτά τα "άλλ' αντ' άλλων"... Ακούς εκεί...: “Τα ξύλινα τείχη σώζουν τας Αθήνας”, Δεν ήξερε να τους πει: “-Ετοιμάστε πλοία, ρε κορόϊδα...”;
Εγώ, ως Αλεξίνοος, εξηγώ την στάση της Πυθίας, ως εξής:
“Εάν είσαστε τόσο κωθώνια που να μη μπορείτε να ερμηνεύσετε ένα χρησμό, σας αξίζει να κατακτηθείτε από τους Πέρσες...”
Η σημερινή Πυθία λέγει:
“Άμεση δημοκρατία”.
Τί να σημαίνει;
-Ανευ ενδιαμέσων ή, άνευ μέσων;
-Άνευ αντιπροσώπων ή, άνευ προσώπων. Λογοπαίγνιο; Χμμμ... Πας νοήμων πρέπει, να επι σκέπτεται επί των όρων που χρησιμοποιεί (γνωστό αυτό, αρχαιόθεν): Δεν υπάρχει πρόσωπο χωρίς αντί πρόσωπο. Το πρόσωπο, ήτοι η όψη (ωψ) του ανθρώπου, υπάρχει μόνο επειδή μπορεί να την δει ο αντί κείμενος τού προσώπου του, ο αντιπρόσωπος αυτού... εκείνος μετά του οποίου στέκει πρόσωπο προς πρόσωπο (βλέπε το "αντιπρόσωπος", στα λεξικά της αρχαίας).
Άρα, όταν η Πυθία λέγει: “Δημοκρατία πρόσωπο με πρόσωπο (face to face)” και προσθέτει το: “άνευ αντιπροσώπων” είναι σαν να λέγει: “Κωθώνια, εάν δεν γνωρίζετε ελληνικά,... θα "φάτε" μία "δημοκρατία" που καταργεί τα πρόσωπά σας”.
Κατόπιν αυτών (των πρώτων) θα δούμε εάν θα προσέλθει και κάποιος άλλος Αλεξίνοος... διότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον τρεις για να κάνουμε το πρώτο συνέδριο του κόμματος...
Αλεξίνοος, 29-7-2011
Το “Κόμμα των Αλεξινόων” ή, απλώς, “Οι Αλεξίνοες” ιδρύθηκε κατά την διάρκεια λειτουργίας την Θεματικής της Πολιτικής στο Σύνταγμα και ανακοινώθηκε με μία δήλωση, εμού του ιδρυτή του.
Η δήλωση έγινε εις την Θεματική της Πολιτικής και επανελήφθη εις την Συνέλευση του Συντάγματος. Έλεγε δε περίπου τα εξής:
“Αφού οι μαμούχαλοι, μέλη των διαφόρων κομμάτων δεν υπερασπίζονται το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης τους, αλλ' ούτε και της έκφρασης των πολιτών, ανεχόμενοι την κατάλυση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι εντός της επικρατείας του ...Χαλιφάτου του Συντάγματος, θα το πράξω εγώ, εκπληρώνοντας ένα ελάχιστο δημοκρατικό (ή, αντιφασιστικό) μου καθήκον. Και, αφού δεν ανήκω σε κάποιο κόμμα ώστε να το υπερασπιστώ, ιδρύω το δικό μου, προσλαμβάνω τον εαυτό μου και τον διορίζω εκπρόσωπό του.
Το κόμμα ονομάζεται “Κόμμα των Αλεξινόων”, ήτοι, των αμυνομένων υπέρ του νοός των.
Όποιος θέλει, ας προσπαθήσει να με εμποδίσει να ομιλώ ως εκπρόσωπος αυτού του κόμματος ή, να με αποβάλει από την πλατεία. Δεν είναι τόσο εύκολο... και, εν τέλει, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να γίνει τέτοιος “τζερτζελές” ο οποίος θα προκαλέσει μεγάλη εντύπωση: Δηλαδή θα εντυπωθεί σε πολλούς η σκέψη πως, εις αυτήν την πλατεία, αποβάλλουν αυτούς οι οποίοι (ισχυρίζονται πως) υπερασπίζονται τον νου τους.”
Το τελευταίο μέρος του κειμένου δείχνει ότι θεωρούσα πως οι φιλότιμοι είναι περισσότεροι από τους δημοκράτες ή, ότι, η αντιδημοκρατικότητα κάποιου, δεν προϋποθέτει και την αφιλοτιμία του. Η θεώρηση αυτή επαληθεύτηκε καθόσον όχι μόνον δεν αυξήθηκαν οι προηγούμενες, (ολίγες, είναι αλήθεια) σχετικές απειλές (“θα σε διώξουμε”) αλλά, εξέλειψαν παντελώς.
Το κόμμα ιδρύθηκε μεν εξ αιτίας του δημοκρατικού μου καθήκοντος αλλά, οι βαθύτεροι λόγοι ήταν αυτοί που γίνονται φανεροί από τον τίτλο του, καθόσον το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στη χώρα μας (και όχι μόνο σ' αυτήν) είναι η χάλαση του νοός από την επίδραση επ' αυτού πολλών και ποικίλων επιθετικών παραγόντων: Τηλεόραση, σχολείο, εκκλησία κτλ κτλ. Περί αυτών θα ομιλήσουμε εν καιρώ...
ΤΟ ΚΟΜΜΑ, ΣΗΜΕΡΑ:
Δοθέντος ότι η προβολή του Κόμματος των Αλεξινόων (ο πληθυντικός είναι παραπειστικός) δεν παρεμποδίζεται, οι αιτίες της μη (εισέτι;) πρόσληψης μελών θα πρέπει να είναι άλλες, όπως:
Α) Δεν υπάρχουν Αλεξίνοες.
Β) Δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται ή/και
Γ) Δεν πείθονται. Το τελευταίο - εάν θέλουμε να μιλήσουμε απεριφράστως - σημαίνει ότι οι (υπαρκτοί) Αλεξίνοες δεν πείθονται ότι, το κόμμα που ίδρυσα εγώ, μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους, ήτοι, τον νου τους. Επ' αυτού, το μόνο που έχω να δηλώσω είναι ότι δεν έχω ...κατοχυρώσει τον τίτλο του κόμματος και ούτε προτίθεμαι να το πράξω. Άρα, όποιος είναι αλεξινοϊκότερος εμού, ας το (επαν)ιδρύσει.
Εν τω μεταξύ πολλοί με ερωτούν σχετικώς προς ...τις αρχές και τις θέσεις του κόμματος, και εξ αυτού πείθομαι ότι, ίσως, η αιτία να είναι η Β, δηλαδή, ότι όλα αυτά, τα σχετικά, δεν είναι επαρκώς γνωστά... Ιδού, λοιπόν, που πρέπει να ανταποκριθώ εις αυτούς που συνηθίζουν να τα παίρνουν όλα στα σοβαρά...
Ανταποκρίνομαι αλλά, δεν μιμούμαι την σοβαρότητά τους:
Λοιπόν, όταν με ερωτούν αν ...έχω να προτείνω κάποια λύση, απαντώ:
“Εγώ, όχι αλλά η Πυθία λέγει:
“Εις οιωνός άριστος, χρήσιν νοός ποιείσθαι”...”.
Εκείνος ο οποίος θα συμφωνήσει, ...απορρίπτεται, ως υποψήφιο μέλος. Διότι, αυτό, το καταφανές δεν (μπορεί να) το λέγει η Πυθία... Απλώς, το προϋποθέτει, προκειμένου να κατανοήσεις τους δυσερμήνευτους χρησμούς της... Όμως, γιατί να μη μιλάει ξεκάθαρα; Τί την είχανε εκεί να τρώει, να πίνει και να μαστουριάζει;;; Και μετά να ...παρλάρει αυτά τα "άλλ' αντ' άλλων"... Ακούς εκεί...: “Τα ξύλινα τείχη σώζουν τας Αθήνας”, Δεν ήξερε να τους πει: “-Ετοιμάστε πλοία, ρε κορόϊδα...”;
Εγώ, ως Αλεξίνοος, εξηγώ την στάση της Πυθίας, ως εξής:
“Εάν είσαστε τόσο κωθώνια που να μη μπορείτε να ερμηνεύσετε ένα χρησμό, σας αξίζει να κατακτηθείτε από τους Πέρσες...”
Η σημερινή Πυθία λέγει:
“Άμεση δημοκρατία”.
Τί να σημαίνει;
-Ανευ ενδιαμέσων ή, άνευ μέσων;
-Άνευ αντιπροσώπων ή, άνευ προσώπων. Λογοπαίγνιο; Χμμμ... Πας νοήμων πρέπει, να επι σκέπτεται επί των όρων που χρησιμοποιεί (γνωστό αυτό, αρχαιόθεν): Δεν υπάρχει πρόσωπο χωρίς αντί πρόσωπο. Το πρόσωπο, ήτοι η όψη (ωψ) του ανθρώπου, υπάρχει μόνο επειδή μπορεί να την δει ο αντί κείμενος τού προσώπου του, ο αντιπρόσωπος αυτού... εκείνος μετά του οποίου στέκει πρόσωπο προς πρόσωπο (βλέπε το "αντιπρόσωπος", στα λεξικά της αρχαίας).
Άρα, όταν η Πυθία λέγει: “Δημοκρατία πρόσωπο με πρόσωπο (face to face)” και προσθέτει το: “άνευ αντιπροσώπων” είναι σαν να λέγει: “Κωθώνια, εάν δεν γνωρίζετε ελληνικά,... θα "φάτε" μία "δημοκρατία" που καταργεί τα πρόσωπά σας”.
Μήπως ήταν και αυτό, ένα λογοπαίγνιο;;;
Απαντώ με μία παραπομπή και ένα απόσπασμα από το κείμενο που ευρίσκεται εκεί: Ορθού ουδέν ορθότερον”
Το απόσπασμα:
Εάν ένας και ένας άλλος μπορούν να σταθούν πρόσωπο προς πρόσωπο (αντιπρόσωποι) τότε δεν χρειάζεται ένας τρίτος μεταξύ αυτών ο οποίος να γίνεται εναλλάξ αντιπρόσωπος του ενός και του άλλου και να υλοποιεί το περιττό σχήμα: “του τα λέγω σου τα λέγει”.
Εάν ο ένας και ο άλλος δεν μπορούν να σταθούν πρόσωπο προς πρόσωπο (αντιπρόσωποι) τότε χρειάζεται ένας τρίτος μεταξύ αυτών ο οποίος να γίνεται εναλλάξ αντιπρόσωπος του ενός και του άλλου και να υλοποιεί το απαραίτητο και απέριττο σχήμα: “του τα λέγω σου τα λέγει (με ακρίβεια)”.
Εις την δεύτερη περίπτωση, εάν ο τρίτος δεν υπάρχει, η επικοινωνία μεταξύ του ενός και του άλλου καθίσταται αδύνατη, δηλαδή, καθίσταται αδύνατη η άσκηση της δημοκρατίας. Τόσο απλά...
Το: “του τα λέγω σου τα λέγει (με ακρίβεια)”, προϋποθέτει υψηλού επιπέδου παιδεία, π.χ. (το επαναλαμβάνω) μαθηματικά, φιλοσοφία κτλ. Εάν, όλα αυτά, κάποιος τα βρίσκει ...βαριά, μπορεί να γοητεύεται από εκείνους που του παρουσιάζουν την “(άμεση) δημοκρατία” σαν “παιδική χαρά” αλλά δεν μπορεί να τους μεταθέτει την ευθύνη της δικής του (αυτ)εξαπάτησης.
...Κατόπιν αυτών (των πρώτων) θα δούμε εάν θα προσέλθει και κάποιος άλλος Αλεξίνοος... διότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον τρεις για να κάνουμε το πρώτο συνέδριο του κόμματος...
Αλεξίνοος, 29-7-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου