Η “Άμεση Δημοκρατία” και η “ΑΜΕΣΟΣ ΔΡΑΣΙΣ”...

Άμεση διήγηση:

• Κυριακή 3-7-11, Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος:

Κάποιος διαβάζει (για λόγους πληροφόρησης) ένα ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευση Χολαργού, της προηγουμένης ημέρας και καταθέτει το κείμενο στα πρακτικά.

• Στα εν λόγω πρακτικά υπάρχει το εξής (μέχρι τώρα, 11-7-11, 5μμ ...αυτό το "τώρα", τώρα, έχει γίνει "αεί"...):

“Ανάγνωση κειμένου από λαϊκή συνέλευση του Χολαργού”. ΕΤΕΡΟΝ ΟΥΔΕΝ.

• Κυριακή 10-7-11, Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος:

Αυτός που κατέθεσε το κείμενο στα πρακτικά, προσπαθεί να κοινοποιήσει στους παρευρισκόμενους Χολαριώτες ότι δεν ήταν από δικό του φταίξιμο η απουσία του ψηφίσματος της συνέλευσής τους από τα πρακτικά, του Συντάγματος. Ζητά τον λόγο και του δίδεται... Αλλά λίγο πριν να μιλήσει, ο συντονιστής του ανακοινώνει ότι, “κάποιος”, δηλώνει ότι δεν είναι μέλος της Συνέλευσης Χολαργού. Ο άνθρωπος αντιτείνει ότι:

“Ποίος είναι αυτός και πως τον πιστεύεται;...” και ότι:

“Εδώ είναι δέκα μέλη της Συνέλευσης του Χολαργού, που αν τους ζητήσω να έρθουν να επιβεβαιώσουν την συμμετοχή μου σε αυτήν...”

Απάντηση: Εμείς όμως, δεν σου δίνουμε το μικρόφωνο για να τους καλέσεις...

Τελικά με την επέμβαση κάποιων ..."προθύμων" (της 'ΑΜΕΣΟΥ ΔΡΑΣΕΩΣ'), ο άνθρωπος απομακρύνθηκε βιαίως.

• Το ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης Χολαργού ΔΕΝ ακούστηκε, στην συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος. Ούτε καμμία εξήγηση/'συγνώμη' για την απουσία του ψηφίσματος από τα πρακτικά... ή (μήπως;) για την σκοπιμότητα της απαλειφής του.

Αυτό το ψήφισμα έλεγε:

“Η δημοκρατία προϋποθέτει την απρόσκοπτη έκφραση των πολιτικών απόψεων, κατά τον τρόπο που επιλέγουν οι εκφραζόμενοι.

Η απαρέσκεια ορισμένων προς τα κόμματα, δεν νομιμοποιεί την απαγόρευσή τους.”

Τώρα, στο ψήφισμα αυτό, πρέπει να προστεθεί:

Η απαρέσκεια κάποιων προς την αποκάλυψη της συμπεριφοράς τους δεν νομιμοποιεί την βιαία εκδίωξη αυτών που την αποκαλύπτουν...